پایداری در خانه های هوشمند

سالهاست که تأثیرات محیطی به طور افزایشی بر رفتارها و خریدهای مصرفکنندگان تأثیر گذاشته است. از پیچاندن لامپهای کممصرف و وسایل روشنایی و حمام کردن زیر سر دوشهای کم جریان گرفته تا شستن لباسهایمان با ماشینهای لباسشویی و خشککن کممصرف. اما این معیارها در مقایسه با پایداری یک خانه هوشمند کمرنگ شده است.
پایداری خانههای هوشمند
ممکن است در بهینهسازی و حفاظت از محیط زیست، منابع طبیعی و کیفیت زندگی ما حیاتی باشند. پایداری یک موضوع مهم برای مصرفکنندگان است. در سطح جهانی، از هر 10 مصرفکننده، هشت نفر میگویند که برای پایداری ارزش قائلند و بیش از 70 درصد از این پاسخدهندگان به طور متوسط 35 درصد بیشتر برای راهحلهای سازگار با محیطزیست میپردازند. مردم امروزه با هدف به سوالات پاسخ میدهند. متأسفانه، علیرغم مزایای فراوان، پایداری اغلب یک مفهوم ناملموس باقی مانده که در نزدیکی C-suite سروصدا میکنند.
هیجان انگیز به نظر می رسد، اما کسب و کارها می توانند بی انگیزه باشند یا مطمئن نباشند که چگونه آنها را به اقدام استراتژیک تبدیل کنند. در واقع، گزارش سیگنالهای اینترنت اشیای شرکت مایکروسافت نشان میدهد که تنها حدود 30 درصد از کسب وکارهایی که در اینترنت اشیاء سرمایهگذاری کردهاند، به پایداری فکر میکنند. اما برخی از بازیگران اصلی اینترنت اشیاء در تلاش هستند تا پایداری را در ذهن مخاطب خود قرار دهند. به عنوان مثال، آمازون شروع به برجسته کردن محصولات پایدار کرده است و به محصولاتی که اهداف پایداری را برآورده می کنند نشان ویژهای اعطا می کند. آمازون برای ایجاد دستورالعملهای خود و انتخاب محصولات تایید شده، با آژانسهای دولتی، خصوصی و آزمایشگاههای مستقل همکاری میکند. برای افزایش پایداری دستگاههای خانه هوشمند، یک راهکار لازم است. در اینجا باید از کجا شروع کرد:
1- با مقررات دولتی شروع کنید
برای یک کار اساسی، با مقررات دولتی در مورد مسائلی مانند صرفه جویی در انرژی و آب شروع کنید. اگرچه الزامات قانونی حداقل استانداردها هستند، اما ممکن است در آینده دشوارتر شوند زیرا دولتها برای تشویق پایداری در کشورهای خود قدم برخواهند داشت. به عنوان مثال، در ماه می 2020، کمیسیون اروپا برنامه اقدام اقتصاد چرخهای را تصویب کرد که در پی آن کاهش ردپای مصرف اتحادیه اروپا (EU)، دو برابر کردن میزان مصرف مواد بازیافتی و کمک به کربنزدایی اقتصادی با کاهش مصرف مواد کربنی را شاهد بودیم.
2- مواد مصرفی محصولات خود را مورد ارزیابی قرار دهید
در نظرسنجیای درباره خانه های هوشمند در یک وبسایت، 95 درصد افراد موافقند که راه هایی را برای هوشمند ساختن هر محصول جدیدی که تولید میکنند، در نظر بگیرند. تعداد روزافزون دستگاههای اینترنت اشیاء، مدلهای کسب وکار جدید هیجانانگیز و سطح بالایی از خدمات مشتریان را باز میکند. اما پایداری در دستگاههای روزمره را نیز همانگونه پیچیدهتر میکند. یکی از بزرگ ترین تغییراتی که اینترنت اشیاء ایجاد کرده این است که وقتی محاسباتی را در دستگاه های روزمره قرار دهیم. پلاستیک، فلزات و هر تعداد از اجزاء را اضافه کنیم خواهیم دید که بازیافت آنها دشوارتر خواهدبود. شما باید راه هایی را برای کاهش مواد مضر برای محیط زیست، مانند پلاستیک یا سایر موادی که به طور طبیعی تجزیه نمی شوند، جستجو کنید.
حتی میتوان با جایگزین کردن آنها یا جایگزینهای سازگار با محیط زیست، این موارد را کاملا از بین ببرید. گزینه های قابل مصرف بر اساس نیاز و شرایط دستگاه ها یا وسایل شما متفاوت است، اما جایگزین های پلاستیکی با ماندگاری طولانی شامل شیشه، سرامیک، فولاد ضد زنگ و پلاستیک های زیستی پیشرفته هستند. امیدواریم که مجموعه گزینه ها در آینده به رشد خود ادامه دهند.
3- بر روی دوام محصولاتتان تمرکز کنید
علاوه بر اطمینان از پایداری مواد یا حداقل مواد قابل بازیافت، این مواد باید بادوام باشند. مردم به اغلب لوازم خانگی خود اعتماد دارند که 10 تا 15 سال عمر می کنند. از این رو، لوازم خانگی با قابلیت های هوشمند باید بتوانند از عمر دو ساله اغلب دستگاه های هوشمند مدرن بسیار فراتر بروند. برای اینکه به دستگاههای خانه ی هوشمند خود عمر طولانی ببخشید، اطمینان حاصل کنید که اتصال در سختافزاری تعبیه شده است. که میتواند ارزش طولانیمدتی داشته باشد. این مهم به کاهش تعداد محصولاتی که به محل دفن زباله ختم می شوند کمک می کند. فروش مجدد لوازم قدیمی و ناکارآمد منجر به افزایش مصرف انرژی، هزینه های انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای نیز می شود.